GAYRIRESMİ ÖZGECMİŞ
Aslında süregelen eğitim veya uzmanlaşma sadece bildiğimiz veya kısıtlı
çerçevede süregitmiyor, değişim istekleri, nasıl yaratıldığını bilmediğimiz
(ama bir şekilde yaratıldığını bildiğimiz) rastlantılar ve sancılar biçiminde
gidiyor. Aslında bir başlangıç veya bir son yok Unutmak yada hatırlamak
var. Ve birde ŞU an.
7-10-1999
İşte hatırladıklarım
Askerlik 1988 Ağustos 1989 Mart
203 kısa dönem / 57. Topçu Tugayı / Ölçme Bölüğü / Telsiz Muhabere
Bölüğü / Bornova İzmir
Askerlikte, askerliği hoş anımsamak için iyi birşeyler yapmıştım
İlkyardım kursu verdim, okuma yazma kursu verdim (4 Er'e diploma aldırttım),
Ege Üniversitesinin Bahçesine ağaçlar diktirttim.
Bir anı: Bizim bölüğün erleri diğer bölüklerden seçilmiş en problemlilerden
(hasta, eğitimsiz, hatta bedenen veya ruhen çökük kişilerden) toplanmıştı.
Kısadönem bizler eğitim yaptırtıyorduk. Sabah koşularında 400 kişilik
bölüğün neredeyse 100 ü rahatsızlıklarından dolayı katılamıyor, mıntıka
temizliği yapıyorlardı. Şu anda içeriğini benim de hatırlayamadığım ama
inanarak bir konuşma yaptım basit teknikleri gösterdim. Bu erlerden 90
ının katıldığı bir koşuya başladık. İnanılmazdı! Erler düşene, bayılana
kadar koştular. Hiçbir zorunlulukları yoktu onların oysa. Bana teşekkür
ettiler hatta ilk defa koşabildiklerini söyleyenler de olmuştu. İşte kedimi
çok iyi hissettiğim andı.
Askerlik kendi içinde mantıklı, dışarıdan bakmamayı becerebilirseniz.
DEVAM EDECEK